Tipik bir vodvil yazarı olmanın ötesine geçmeye pek niyeti bulunmayan Pravin Solanki'nin yazdığı, bu yazarın eğlendirme niyetine hizmet etmek için "uğraş" vermiş Vipul Mehta tarafından yönetilen "Haath Na Karya Haiyye Vagya", insanlığın estetik dağarcığına pek bir şey katmasa da, günlük gerilimlerinden arınmak isteyen izleyiciler için, önemli bir "boşalım" işlevi görüyor.Evlenmek ve iş bulmak hayallerini diri tutmaya çalışan küçük burjuva gençlerle, artık renkli bir yaşamın kıyısına düştükleri için, atalet duygusunun altında ezilmeye başladıklarını fark ederek, çeşitli kurnazlıklarla yaşamlarının geri kalan bölümünü renkli tutmaya, statükolarını korumaya çaba sarf eden yaşlıların çatışması temasına göre kurgulanan "Haath Na Karya Haiyye Vagya" adlı oyun, sabun köpüğünden daha ağır bir yapıya sahip değil. Ancak, Hindistan'ın toplumsal yapısına uyum sağlayan bu oyun, Türkiye'deki örneklerini gördüğümüzde, insanın içine su serpen bir dinamizmi ve müthiş bir sıcaklığı içeriyor.
Hindistan'daki oyun yazarlarının birçoğunun, başta sosyoloji olmak üzere, hiçbir bilimsel veriyi reddetmediğini, bu ülkedeki oyun yazarlarının asla LİNÇÇİ bir beyin yapısına sahip olmadıklarını bildiğimiz için, bu oyunun da Türkiye'deki örneklerinden daha insancıl olabileceği düşüncesindeyiz.
Türkiye'de, özellikle Tiyatro Kare'nin halka dayattığı sabun köpüğü oyunların temasına çok benzemesine karşın, daha yaşamsal bir düzlem tutturduğuna inandığımız "Haath Na Karya Haiyye Vagya" adlı oyunu izlemek için, Hindistan'a dek gitmek zorundasınız. Ancak, Nedim Saban'ın patronu olduğu ve sürekli olarak Kültür Bakanlığı çanağı yalayan Tiyatro Kare'nin sahnelediği "Bu Da Benim Ailem" oyununu izleyip, yine bu tiyatronun Kültür Bakanlığı çanağı yalayarak, 2009/2010 tiyatro sezonu için sahneye koyma sözü verip ve verdiği bu söz karşılığında; benden, halkımdan ve tüyü bitmemiş yetimden "zorla" alınan vergilerle oluşmuş Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanlığı bütçesinden tam 48.000 TL sadaka almasına, 2009 yılının tamamıyla ve 2010 tiyatro sezonunun neredeyse tamamının bitmesine karşın, bir türlü sahneleyemediği ve dramaturgu LİNÇÇİ Ömer Faruk Kurhan olan "Leyla'nın Evi"nin, hiç olmazsa Kültür Bakanlığı çanağı yalamanın verdiği zorunluluk nedeniyle oynanmasından sonra, Hint tiyatrosuyla Türk tiyatrosunun benzerliklerini ve farklılıklarını daha rahat algılayabileceğimizi sanıyoruz. (HB)
***
Yazan: Pravin Solanki
Yöneten: Vipul Mehta
Oynayanlar: Mukesh Rawal, Vipul Vithlani, Jagesh Mukati, Bhakti Rathod ve diğerleri
(Kaynak: mumbaitheatreguide.com)
***
LİNÇ KAMPANYASIndan imzasını çeken Nedim Saban'ın (tiyatrokare) sunduğu "Bu Da Benim Ailem" adlı oyun, benimsemediğimiz bir tür olsa da izlenebilir!
Kültür Bakanlığı çanağı yalayanların sayısı artıp çanak küçüldükçe kavga büyüyor yada çanakçı tiyatrocuların ortak yapımı: "KADIKÖY MEYDAN MUHAREBESİ"
Benimsemesek de izlenebilecek bir oyun!
Nedim Saban'ın sahibi olduğu Tiyatro Kare, Kültür Bakanlığı çanağının 48.000 TL'lik bölümünü yalarken, dramaturg olarak Ömer Faruk Kurhan'ı besliyor!
Dramaturgu Ömer F. Kurhan olan "Leyla'nın Evi"nin yazarı Livaneli, "Kemalist imalat"a başladı yada "Her türlü Kemalizm özen ve itinayla tamir edilir!"
Dramaturgu LİNÇÇİ Ömer Faruk Kurhan olan Nedim Saban'ın sahneye koyacağı "Leyla'nın Evi" oyunu, LİNÇÇİ Mustafa Demirkanlı'nın sitesinde haber yapıldı!
LİNÇÇİ Ömer Faruk Kurhan, LİNÇÇİ olmayan Nedim Saban'a dramaturgluk yapıyor!
Kültür Bakanlığı çanağını yalayan profesyoneller
***
LİNÇÇİ Ertuğrul Timur, öznesiz tümce kuruyor!
Yalan makinesi ve küfürbaz Mustafa Demirkanlı'nın sözde küfre karşı kampanyasına alet olanların imzaladıkları metni ve alet olanları teşhir ediyoruz!
Linç imzacıları listesi
.
