23 Ekim 2012 Salı

LİNÇÇİ Sezgin Bülent, son yazısına "Sennett geyiği"yle başlamış!

Richard Sennett'in "Beraber" adlı kitabını "beraberce" tartıştığımız oldukça zevkli bir süreci geçtiğimiz hafta içinde bitirdik. Çalışmaya dair yapılan kolektif değerlendirme ve kitabın bütününe dair notlar, tartışma moderatörleri tarafından kısa bir süre içinde hazırlanacak. Ben bugünkü yazımda daha çok bireysel okuma notlarımdan ve Sennett'in bazı tespitlerinden yola çıkarak teatral alandaki "beraberlikler" üzerinde kısaca durmak istiyorum. Türkiye'de tiyatro alanında yaşanan dayanışma-işbirliği eksikliğini ve "adı var kendi yok" tiyatro örgütlerimizi anlamaya çalışırken, Richard Sennett'in bazı tespitlerinin yararlı olacağını düşünüyorum. Ancak oldukça geniş bir konu olduğu için, yazımı parçalara bölmeye karar verdim.

Yazının tamamını ağır ağır okumak için tıklayınız: "Tiyatro Alanında Zayıflayan Beraberlikler"

***

Ayrıca bakınız:



LİNÇÇİ Güllü Fırat, en son yazısına "Strehler geyiği"yle başlamış!


"Zanaatkâr"dan sonra "Beraber"i yayımlayan Richard Sennett, bizim ülkemizde, sadece tiyatro camiasında, tam tamına 1100 KİŞİLİK LİNÇÇİ KARA KALABALIK olduğunu hiç hesaba katmadan, şunu söyleyebilme gafletinde bulunmuş: "Eğer karmaşık ilişkiler ağı haline gelmiş toplumlarımızın refahını istiyorsak, işbirliği yapma, ortak çalışma becerisi kazanmamız ve geliştirmemiz gerekir." Ve yine bizi şöyle temin ediyor: "Bunu yapabiliriz çünkü işbirliği kapasitesi insanın doğasında vardır."