400 yıldır dünya tiyatro sahnelerini kirleten sahte duygular mimarı William Shakespeare'i kündeye getirip tuş eden Lev Nikolayeviç Tolstoy diyor ki: Shakespeare'in karakter yaratma ustası oluşuna kanıt olarak genellikle Lear, Cordelia, Othello, Desdemona, Falstaff,
Hamlet gösterilir. Oysa bütün ötekiler gibi bu karakterler de
Shakespeare'e ait değil, Shakespeare'in öncellerinden
ödünç aldığı karakterlerdir. Ve o bu karakterlere daha bir
güç katmak şurada dursun, çoğunu olduğundan daha da
cılızlaştırmış, çarpıtmış, iğdiş etmiştir. Bu durum özellikle de
şu anda konumuz olan Kral Lear oyunu için böyledir. Adı
bizce meçhul bir yazarın King Leir adlı oyunundan almıştır Kral Lear'in konusunu ve kişilerini Shakespeare. Özellikle de Lear ve Cordelia karakterlerini Shakespeare yaratmadığı gibi, asıl oyuna göre bunları alabildiğine sönük, zayıf, kişiliksiz tiplere dönüştürmüştür.
(Bkz: Tolstoy, Sanat Nedir?, çev. Mazlum Beyhan, İş Bankası Yayınları, s. 334)
***
Theope yazarı Coşkun Büktel ile Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz'ın sanatsal ifade olanaklarını imhâ etmek için başlatılan LİNÇ KAMPANYASININ ruhanî lideri ve iftiracı Prof. Dr. Özdemir Nutku diyor ki:
Bu oyunun baş kişisi kuşkusuz Lear'dir. Lear, tamamen
Shakespeare'in yarattığı bir kişiliktir. Tarihsel öyküde Lear'in hiçbir karakteri yoktur, anonim tragedyada da o
yalnızca bir masalın boyutsuz tipi durumundadır. Hatta anonim tragedyada, Lear efsanedeki görünümünden çok daha cılız,
çaresiz ve siliktir. Oysa Shakespeare'in elinde Lear, yüce bir anıt durumuna girer, ama idealize edilmiş, abartılmış bir figür değildir. O, zaafları ve yaşlılığın da verdiği güçsüzlükle yargılarında kör, bencilliği son sınırına varmış bir kraldır.
(Bkz. Shakespeare, Kral Lear, çev. Özdemir Nutku, İş Bankası Yayınları s. xix)
***
Ayrıca bakınız:
