Göç zamanı...
Bugün öncü kuvvet olarak Sabiha Gökçen'den 17:10'da havalandım.
Sevgili kızım, dostum, arkadaşım,Pınarım üşenmedi karşıdan geldi, aldı ve havaalanına kadar götürüp yolcu etti, çok da iyi yaptı...
Sevindirdi, hüzünlendirdi, sevgisini kattı yanıma, şimdi Tarsus'dayım, yarın sabah Namrun'da olacağım, ufak tefek tamir, boya badana...
30 Mayıs'da Gülhan eşyaları yükleyecek ve yola çıkacak.
Bu demektir ki 1 Haziran yeni yaşamımızın başlama tarihi olacak.
Yaşasın Namrun... İstanbul'a selam olsun...
***
Ercument Çetin: Ama da adamı kıskandırıyorsun ...
Amacın Bize İşkence mi?
Kudret Ünal: Hayırlı uğurlu olsun. Selam olsun... Ayak izlerim kalmış mıdır acep Namrun kalesinde bir Mayıs gününden...
Mustafa Demirkanlı: Kontrol ederim, mutlaka vardır... ama sen yolunu düşürmeyi dene...
Ahmet Şahin: Gönlünüzce bir yaşam dilerim Mustafa, ne kadar doğru bir karar aldığınızı kısa sürede anlayacaksın... Sevgi ve selamlar ☺
Pınar Erol: 10-11 yaşlarımda Anadolu Lisesi'ne başlamam için babam beni Maraş'a getirmiş, kalacağım yeri ayarlayıp, gerekli işleri halletmek için bir kaç gün kalıp dönmüştü. Vedalaştık, sarıldık, sonra ayrıldık... Eve dönünce anneme, "Pınar çok hoşuma gitti, alışmış görünüyor, büyüyor, sarılıp ayrıldıktan sonra dönüp bakmadı bile..." diye anlatmış, Demek ki kendisi dönüp bakmış. Ben ise arkamı dönüp baktığımda, bir kez daha babamın o güven veren yüzünü göremediğim, yürürken arkasından gördüğüm için ne üzülmüştüm. Demek ki "an"ı tutturamamıştık. Bunu da birkaç gün önce Mustafa beye anlatmıştım. Hatırladı mı bilmem sarılıp vedalaşırken, ama dönüp baktık ikimiz de. Ve ben kız çocuklarının büyümediğini bu 46 yaşımda yeniden hatırladım... Güzel günlere...
www.facebook.com/photo.php?fbid=10153612102987966&set=a.10150166716817966.305674.661267965&type=3&theater
