30 Mart 2015 Pazartesi

Sıradan mahallelerde oturup sıradan hayat sürenler daha çok insan olur!

Sabah gayet erkendi... Oğlumun evden çıkıp, volta attığım yere gelmesini bekliyordum... Dört güzel umutlu çocuk yokuş yukarı yürüyordu... Sanki çok büyümüş de, çok küçülmüş gibiydiler!... Fotoğraflarını çekerken fark etmediklerini fark ettim!... Yanıma geldiklerinde kuşkumu gidermek için sordum; fark etmediklerini söylediler. İzin istedim. Sadece izin vermekle yetinmeyip, kendilerinin e-posta adresini telefonuma tuşlayarak, "kendi fotoğrafı"nı kendilerinin de yaptılar. Sohbet ettik. Kendilerinin sanattan değil, sanatın kendilerinden uzak durduğunu söylediler! Umutlarını hep kendileri üretiyorlardı. Tıpkı ateş böceklerinin kendi ateşini ürettiği gibi!

Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz