Cumhuriyet Gazetesi'ni, küskünlüğümü bir yana bırakırsam, kırk yıldır okuyorum. Beni, Cumhuriyet Gazetesi'ne bağlayan en önemli kişi Uğur Mumcu'ydu... Geçenlerde alıp okuduğum gazetede Özgür Mumcu adını görünce sanki Uğur Mumcu'yu görmüş gibi oldum. Başlığına hiç dikkat etmediğim yazıyı çölde su içen biri gibi lıkır lıkır okudum. Güzel yazıydı!
Cumhuriyet'i demlensin diye iyi bir köşeye gizledim... Birkaç gün sonra yine okuduğum yazı neredeyse Uğur Mumcu'nun eliyle yazılmıştı! Dün bir kez, bugün birkaç kez daha okuyunca, Özgür Mumcu'nun köşesinin adını, "Gözlem" olarak görmek istedim! İçimden geçeni okura sundum!
Yeni Ortam Gazetesi'nden başlayarak okuduğum yazılarını "neredeyse" ezberlediğim Uğur Mumcu'nun "anısını yaşatmak" oğlu Özgür Mumcu gibilerinin elindedir. Bunu biliyorum. Ancak, Uğur Mumcu'nun sıkı bir okuru olarak, "Gözlem"i özlediğimi dile getirmeden rahat edemiyorum!
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz
Cumhuriyet'i demlensin diye iyi bir köşeye gizledim... Birkaç gün sonra yine okuduğum yazı neredeyse Uğur Mumcu'nun eliyle yazılmıştı! Dün bir kez, bugün birkaç kez daha okuyunca, Özgür Mumcu'nun köşesinin adını, "Gözlem" olarak görmek istedim! İçimden geçeni okura sundum!
Yeni Ortam Gazetesi'nden başlayarak okuduğum yazılarını "neredeyse" ezberlediğim Uğur Mumcu'nun "anısını yaşatmak" oğlu Özgür Mumcu gibilerinin elindedir. Bunu biliyorum. Ancak, Uğur Mumcu'nun sıkı bir okuru olarak, "Gözlem"i özlediğimi dile getirmeden rahat edemiyorum!
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz