Örnekse, Coşkun Büktel'in yazdığı "Theope" adlı oyuna "İFTİRA" atılır atılmaz, hiçbir koşul öne sürmeden "Theope" oyununun hesabını sorar ve/ya Cuma Boynukara'nın "Mem û Zîn" adlı oyununa bir kalleşlik, bir korsanlık yapıldığında, bu eylemi yapan kişi ve/ya kurumun ağzına acı biber sürer. Entelektüel insanın entelektüel olarak kalmaması, onun da uzmanlaşması için, ruhunu faşizme, kapitalizme satan akademisyenler, yazarlar, sürekli olarak, telkinde bulunurlar... Onların görevi telkindir...
Ruhunu faşizme, kapitalizme satan akademisyenler, yazarlar; "Sen de herkes gibi eleştiri yazıları yaz!" yada "Yirmi yıldır oyun yönetmeyi bir yana bırakıp, 'Kültür Bakanlığı Çanağı' yalamayarak ne yapmaya çalışıyorsun? Bırak bu ayakları!" söylemleri geliştirirler!... Oysa sırada, hukuk maçları vardır ve sahadan kaçmak ihanettir. Bekçiden, polisten, savcıdan ve yargıçtan korkmak ihanettir. Entelektüel, kendine, devlete, halkına, emekçiye, işçiye ve tüyü bitmemiş yetime asla ihanet edemez!
Entelektüel olabilmek, entelektüel kalabilmek için, büyük çoğunluğun secde ettiği uzmanlığı kırıp atmak gerekir. Entelektüel uzmanlığı kırar!
Yarın yine İstanbul Adalet Sarayı'ndayım. Yarın yine uzman avukatlara pabucunu ters giydireceğim. Ben sadece İstanbul Adalet Sarayı'na değil, İstanbul Anadolu Adalet Sarayı'na ve İzmir Karşıyaka Adalet Sarayı'na, İstanbul Emniyet Müdürlüğü, Fatih İlçe Emniyet Müdürlüğü, Üsküdar İlçe Emniyet Müdürlüğü ve daha birçok resmî kuruma girip çıkıyorum!
Çok az kaldı!... Yakında!... Manisa Soma Adalet Sarayı, Trabzon Adalet Sarayı ve daha birçok adalet sarayına girip çıkacağım. Yakında, "dâvâlı, sanık, şüpheli" olarak değil de, "dâvâcı, müşteki, şikâyetçi" olarak daha nerelere kadar gireceğim. Ağır ağır, ufak ufak, yavaş yavaş anlatacağım!
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz
