mücella yapıcı'ya
çitlembik
ellerinde copla
yüzlerinde maskeyle
gaz bombası atıyorlardı en uzak mesafeye
çitlembik çitlembik
ağlıyordu kadın yüreğindeki en derin âşkla
altmış ikiden tavşan yapan kadın ağlıyordu ağaca
dilan alp'in kafatasını kıran bomba vardı adamlarda
çitlembik çitlembik çitlembik
bilinçten yoksun mavi renkli karanlık
zifirî bir linçle besleniyordu aralıksız
umudu vuranlar gülüyordu çitlembikten düşen güle
çitlembik çitlembik çitlembik çitlembik
yeşile düşman yeşil paralar akıyordu cennet'e
escher bile şaşıyordu karşı diyalektik cehennem'e
delikanlıların karanfil renkli kanı yağıyordu göğe
çitlembik çitlembik çitlembik çitlembik çitlembik
ben burada daracık bir karanlıkta bekliyorsam
ve güneşi taşıyan yoldaşlarımdan çok uzaklardaysam
büyük bir çitlembik ağacına âşık olmaktan başka şansım yok benim
hilmi bulunmaz
on iki temmuz iki bin on üç
