Hilmi Bulunmaz, buz tutmuş Baltık Denizi kıyısında! (Foto: Cemal Bulunmaz)
***
Bir haftadır Petersburg kentinde yaşamanın tadını çıkarıyorum...
Petersburg doğumlu (örnekse Ayn Rand) ve/ya Petersburg ölümlü (örnekse Dostoyevski, Puşkin) yada Petersburg kentinde yaşamış (örnekse Gogol, Kropotkin, Tolstoy) ve/ya Petersburg'u anlatan (örnekse Gonçarov) yada Petersburg kentinde yayınlanan edebiyat dergilerinde yazı yazan (örnekse Gorki) onlarca yazarın yazdığı yüzlerce kitap okumanın bende oluşturduğu Petersburg duygusuyla geldiğim bu kentte yaşamak, bana huzur veriyor...
Sözcüğün mecaz anlamıyla melankolik bir duygu fırtınası estiren Petersburg, bende müthiş derecede büyük bir hüzün imgesi inşa ediyor. Hüzünle kaplanan kalbim, romantik bir donanımla doğaya ve topluma direnç gösterme alıştırmaları içerisinde hızla çarpıyor.
Petersburg kentinde yaşayan herkes, sanki tektip bir duygu seliyle coşuyor; melankolizm ile romantizm sarmalında hayata tutunan Petersburg halkı, bilim, kültür ve sanata önem veren bir çabalama içerisinde. Türkiye tiyatrosundaki LİNÇ KAMPANYASI bile düzenleyebilecek kadar alçalmış insanları gördükçe, Petersburglu insanların değerini gayet net ve oldukça rahat anlayabiliyorum...
Lapa lapa yağan karın hızına yetişmek için canla başla çalışan yol makinelerinin kullanıcılarından, çalışkan insanları evlerine ve işlerine yetiştirmek için ter akıtan troleybüs sürücülerinden tutun, doğaya ve topluma karşı kendini sürekli olarak borçlu hisseden bu kentin insanlarının, bilime, kültüre ve sanata yatkın olmaları, asla ve kesinlikle LİNÇÇİ olmamaları, çıplak gözle görülen bir gerçek!
Petersburg, öyle sanıldığı gibi yada benim sandığım gibi saf Rus nüfusa sahip değil. Ermeniler, Özbekler, Tacikler, Türkmenler, Ukraynalılar gibi ırkların da barındığı Petersburg'da, tek tük de olsa, Türk ve Kanadalı kişilere bile rastlayıp, onlarla sohbet ettim. Rusya'nın "Avrupa'ya açılan kapısı" Petersburg, benim ruhumda bir İtalyan havasıyla birlikte inşa olmaya başladı. Venedik'le Roma parantezine sinen bir melankolizm - romantizm karmaşıklığını anıştıran Petersburg'da yaşamak, bana büyük bir yazınsal istek ve canlı bir yaşama sevinci veriyor. Koşullarım elverse, içerisinde hiçbir LİNÇÇİ tiyatrocunun bulunmadığı bu kentte yaşarım...
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz
***
Bir haftadır Petersburg kentinde yaşamanın tadını çıkarıyorum...
Petersburg doğumlu (örnekse Ayn Rand) ve/ya Petersburg ölümlü (örnekse Dostoyevski, Puşkin) yada Petersburg kentinde yaşamış (örnekse Gogol, Kropotkin, Tolstoy) ve/ya Petersburg'u anlatan (örnekse Gonçarov) yada Petersburg kentinde yayınlanan edebiyat dergilerinde yazı yazan (örnekse Gorki) onlarca yazarın yazdığı yüzlerce kitap okumanın bende oluşturduğu Petersburg duygusuyla geldiğim bu kentte yaşamak, bana huzur veriyor...
Sözcüğün mecaz anlamıyla melankolik bir duygu fırtınası estiren Petersburg, bende müthiş derecede büyük bir hüzün imgesi inşa ediyor. Hüzünle kaplanan kalbim, romantik bir donanımla doğaya ve topluma direnç gösterme alıştırmaları içerisinde hızla çarpıyor.
Petersburg kentinde yaşayan herkes, sanki tektip bir duygu seliyle coşuyor; melankolizm ile romantizm sarmalında hayata tutunan Petersburg halkı, bilim, kültür ve sanata önem veren bir çabalama içerisinde. Türkiye tiyatrosundaki LİNÇ KAMPANYASI bile düzenleyebilecek kadar alçalmış insanları gördükçe, Petersburglu insanların değerini gayet net ve oldukça rahat anlayabiliyorum...
Lapa lapa yağan karın hızına yetişmek için canla başla çalışan yol makinelerinin kullanıcılarından, çalışkan insanları evlerine ve işlerine yetiştirmek için ter akıtan troleybüs sürücülerinden tutun, doğaya ve topluma karşı kendini sürekli olarak borçlu hisseden bu kentin insanlarının, bilime, kültüre ve sanata yatkın olmaları, asla ve kesinlikle LİNÇÇİ olmamaları, çıplak gözle görülen bir gerçek!
Petersburg, öyle sanıldığı gibi yada benim sandığım gibi saf Rus nüfusa sahip değil. Ermeniler, Özbekler, Tacikler, Türkmenler, Ukraynalılar gibi ırkların da barındığı Petersburg'da, tek tük de olsa, Türk ve Kanadalı kişilere bile rastlayıp, onlarla sohbet ettim. Rusya'nın "Avrupa'ya açılan kapısı" Petersburg, benim ruhumda bir İtalyan havasıyla birlikte inşa olmaya başladı. Venedik'le Roma parantezine sinen bir melankolizm - romantizm karmaşıklığını anıştıran Petersburg'da yaşamak, bana büyük bir yazınsal istek ve canlı bir yaşama sevinci veriyor. Koşullarım elverse, içerisinde hiçbir LİNÇÇİ tiyatrocunun bulunmadığı bu kentte yaşarım...
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz