5 Şubat 2013 Salı

ey petersburg

mavi mürekkep vurmuş yüzüne
ıssız sokakların birer ak kağıt
ay mı güneş mi gökyüzündeki tin
çetin bir soğuk sızıyor yüreğime

sessiz uzaklarda kaldı geçmişim

bir daha dönmek mümkün değil
uluyan bir kurt gibi çağırıyor deniz
adım atsam mutluluğa düşeceğim

hilmi bulunmaz

beş şubat iki bin on üç