30 Mayıs 2012 Çarşamba

elimde hortum çiçekleri suluyordum

ve ben
daha dokuz gün önce
dokuz yüksek basamaktan oluşan
mermer bir merdivenden düştüm
dünyaya meydan okuyan beynimin üstüne


elimde hortum
çiçekleri suluyordum


ve ben
akşamın geceye teslim olduğu saatte
mermer bir merdivenden düştüm
dünyaya meydan okuyan beynimin üstüne


elimde hortum
çiçekleri suluyordum


ve ben
akşamın geceye teslim olduğu saatte
artık kafatasımın üzerinde geziyordum
kafamda uzun bir yarık 
içimde onulmaz bir hüzün vardı
bunların hiçbirine zerre kadar aldırmadım


elimde hortum
çiçekleri suluyordum


ve ben 
sırtüstü yatıp yıldızlara bakarken
bir atardamar uzandı en uzak yıldıza doğru
kafamdan boncuk boncuk kan aktı kan


elimde hortum
çiçekleri suluyordum


ve ben
oğluma bağırdım bahçeden
koş
gel
su akmasın boşuna
ölüyorum galiba
bu suyu al 
çiçekleri sula


oğlum hortumu aldı
çiçekleri suladı


ve ben
kafamın içindeki kesilen atardamarı görünce suda
ölüm çok yakınımdaydı


oğlum hortumu aldı
çiçekleri suladı


ve birden
boncuk boncuk
damla damla
hızlı hızlı
akan kan
bardaktan boşanırcasına yağdı


oğlum hortumu aldı
çiçekleri suladı


ve ben
kendimde değildim artık
oğlum sırtlandı beni
götürdü işçilerin 
son soluğunu verdiği hastaneye
öleceksen
eğer böyle erken
sen de işçilerin öldüğü hastanede öl
dedi


oğlum hortumu aldı
çiçekleri suladı


kanın akışı hızlanınca birdenbire
hak verdim oğlumun bu isteğine


oğlum hortumu aldı
çiçekleri suladı


ve ben
direndim
ölmedim


ve birdenbire
boncuk boncuk
damla damla
hızlı hızlı
akan kanı içtim
kana kana


elimde hortum
çiçekleri suluyordum


şimdi
elleri büyük
gözleri küçük
simitçilerle birlikte
son kalan simitteki susamın nöbetini tutuyorum
akşamın geceye teslim olduğu saatlerde


elimde hortum
oğlum hortumu aldı
çiçekleri suluyordum
çiçekleri suladı


foto: ahmet özkara
şiir: hilmi bulunmaz
otuz mayıs iki bin on iki