1 Mayıs İşçi ve Tiyatro Bayramı kutlamaları da içinde olmak üzere, on günü aşkın süren bir zaman diliminde gezmiş olduğum Güney Amerika ülkelerinde korkunç düzeyde heyecan verici görkemli sanatsal olaylarla karşılaştım. "Karşılaştım" dememin bir tek nedeni var: Arjantinliler, Brezilyalılar, Perulular, Şilililer, Uruguaylılar, Venezuelalılar ve diğerleri, hem iklim koşullarının sağladığı olanaklar ve hem de toplumsal yapıları gereği, evlerinden sokaklara, sokaklardan caddelere, caddelerden meydanlara salkım saçak devinen sıcak kanlı ve olağanüstü ilginç insanlar.
Güney Amerika'da yaşayan herhangi bir insan, daha sabah sabah gözünü açarken, mutlaka, ama mutlaka birçok sanatsal olayla karşılaşma şansına sahip. Özellikle sokak sanatçılarının, hayatın her santimetre karesini işgâl etmiş olmaları nedeniyle, herkes, evet kelimenin tam anlamıyla herkes, sokakta vuku bulan sanatsal etkinliklerin tadına doyum olmaz rüzgârıyla şişirmiş bulunduğu ruhunu göğün yedi kat yukarısına kadar fışkırtabiliyor.
Samba, Tango ve her türlü dansı yapanlardan tutun, pantomim ve tiyatro gösterilerine dek çeşitli etkinlikler, sokakların en tenha köşelerine, evlerin saçak altlarına dek nüfuz etmiş durumda. Özellikle sokak şarkıcıları tarafından insanların kanını harekete geçiren ezgilere kulak verenler, en küçük paracıklarını katarak dinledikleri sokak şarkıcıları sayesinde günlerine son derecede rahat bir insan olarak hazırlanmanın mutluluğunu yaşıyorlar.
Onlarca sokak tiyatrosunun, herhangi bir programa bağlı olmadan, aynı anda sunulmasının yanı sıra, yüzlerce, binlerce koltuklu tiyatro salonlarının hıncahınç dolmasının nedenlerinin başında, Güney Amerika'da yayınlanan tiyatro dergilerinin son derecede nitelikli olması önemli bir ivmelendirici etmen.
Yukarıdaki fotoğrafta görmüş olduğunuz "teatro" dergisi, bizdekiLİNÇÇİ alçakların yayınlamış olduğu hiçbir tiyatro dergisiyle ölçülemeyecek kadar inandırıcı bir içerikle yayınlanıyor. Sadece içerik olarak değil, görsel olarak da son derecede ilginç bir bağlamda yayınlanan "teatro" ve benzeri dergileri, sanki, dünyaya yeni gelmiş çocuğumu koklar gibi içime çekmekten okumaya zaman bulamadım. Ancak,ülkeme döndükten sonra okuma ve üzerinde düşünme fırsatı bulduğum "teatro" hakkında bugün çekmiş olduğum yarım saatlik videoyu yakında izleyebileceksiniz.
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz
