***
Dil bilinci derinlikli olmayan, ifade gücü zayıf, olaylar ve olguları anlatırken sık sık yön değiştiren bir örgüye sahip olmasına karşın, son derecede önemli tarihsel ve toplumsal değerler içeren Rahmi Dilligil'in yazdığı "Devlet Tiyatroları Genel Müdürüydüm" adlı kitabı okurken, aşağıdaki kuşkulandırıcı ve yakıcı soruyu bir ân bile olsun usumdan asla ve kesinlikle uzaklaştıramıyorum:
Acaba...
Devlet Tiyatroları eski Genel Müdürü İ. Rahmi Dilligil, LİNÇ KAMPANYASI ana sponsorlarından Tiyatro... Tiyatro... Dergisi'nin kurucusu, yöneticisi ve "McCarthy Çocuğu" Sayın LİNÇÇİ Mustafa Şükrü Demirkanlı'nın iddia ettiği, yargıçların belirttiği gibi, gerçekten "birtakım yolsuzluklar" yapmış mı?
Yoksa...
İşçi sınıfının çoban yıldızı, emekçi halkın şaşmaz kılavuzu bilimsel sosyalizm ölçütlerinden yeteri denli beslenemese, kaleminde az da olsa "devlet izi" kalsa da, olay ve olgulara sınıfsal açıdan baktığı için mi "haksızlıkların yasalarla korunduğu ülke"mizdeki kanıksanmış ve sık sık rastlanan bir komploya kurban gitmiş?
Örnekse...
Belli bir kanıya sahip olabilmek için, İ. Rahmi Dilligil'in yazdığı
"Devlet Tiyatroları Genel Müdürüydüm" kitabındaki şu bölümü, lütfen ağır ağır, düşüne düşüne, tekrar tekrar okuyunuz:
"Fakat, devlete göre de uygun görülen bu payda rol alan A sınıfının ardını oluşturan B/C ve memur-işçi kesimi güç durumdadır. Bu yapıyı asla görmek istemeyen sınıfsal yapının, güya demokratik teorisyenleri, her yasal toplantıda bu baskıyı, meslekî uzmanlık ve yetkinlik olarak üslûpsuzca ortaya koymaya çalışıp, çalışanın hakkını gasp etmektedirler!"
(Kaynak: İ. Rahmi Dilligil, "Devlet Tiyatroları Genel Müdürüydüm", sf. 17)
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz
