Oyun'un notu: LİNÇ KAMPANYASI ana sponsorlarından Ahmet Ertuğrul Timur'un (nâm-ı diğer 3. Abdülhamid) tiyatrom.com sitesinden alıp, olduğu gibi aşağıya aktardığımız yazıdaki bazı yerleri "maymungötürengi" ile biz belirgin hâle getirdik!
***
İBBŞT ve Dilekçe Hakkı…
Mustafa Demirkanlı
Tiyatro Tiyatro Dergisi Editörü
Birgün Gazetesi Yazarı
İstanbul sessiz sedasız uluslararası bir tiyatro festivaline ev sahipliği yaptı. Tarihi Galata Köprüsü’nde, İstanbul Şehir Tiyatroları'nın gerçekleştirdiği "İstanbul-Mekân-Tiyatro Festivali"ne 13 ükeden 16 topluluk katılıp, 1 Temmuz - 3 Ağustos tarihleri arasında 700 biletli seyirciye gösterilerini yapıp, gittiler. Yanlış okumadınız, yedi yüz biletli seyirci, gösteri başına 43.75 kişi. Onca harcamaya yazık değil mi demeyeceğim, o işin farklı bir boyutu, onca yolu kat ederek İstanbul’a gelen topluluklara yazık değil mi?
Ülkemizde tanınmayan, ne yaptıkları değil isimleri bile bilinmeyen ükelerin, tiyatrolarını göremeyen tiyatro severlere yazık değil mi? “Gitseydiler.” demeyin. Kimsenin haberi bile olmadı ki. Organizasyon yapmak, sahne tasarımı yapmaya benzemez. Şehir Tiyatroları Genel Sanat Yönetmeni Nurullah Tuncer (Sahne Tasarımcısı) ve yardımcısı Kemal Kocatürk, Kurum çalışanlarıyla, basınla kavga etmek, buradaki işlerini bir kenara bırakıp Makedonya'ya gidip oyun sahnelemek -hem de izinsiz olarak- yerine yapacakları organizasyonla ilgili çalışsalardı, durum çok daha farklı olurdu.
Şehir Tiyatroları yönetimi öncelikle şunu bilmek zorunda, bulundukları konum bu yönetmelik gereksiz/yanlış diyerek, uygulamıyorum demeyi değil, tam tersine uygulamayı ve uygulatmayı gerekli kılıyor, eğer değişmesi gerekli olduğunu düşünüyorlarsa, değiştirmek için çalışmak, haklarından çok görevleri. Oysa, Gn. San. Yön. Yardımcısı Kocatürk izinsiz yurt dışına gidiyor, bu basına da yansıyor, fakat kurum üç maymunu oynamaya devam ediyor, beni şaşırtan İstanbul Belediyesi’nin yetkililerinin de bu konuda herhangi bir açıklama yapmamaları. Kurum sanatçısı Mehmet Atak, Kurum’daki hukuk dışı uygulamalara yönelik on soruluk bir dilekçe veriyor ve Kocatürk’ün izinsin gidip gitmediğini soruyor, aldığı yanıt ise, bu kurumun iç işleyişini ilgilendirir, sen soramazsın mealinde oluyor. Yasaya göre, sadece devlet sırrı niteliğindeki bilgiler açıklanamaz. Ancak, Atak aynı dilekçeyi ilgili olabileceğini düşündüğü birçok yere de bilgi mahiyetinde gönderiyor, Maliye Bakanlığı ve AKP Genel Merkezi inceleme başlatıyor ve Atak’a, “4982 sayılı Bilgi Edinme Kanunu ve 3071 sayılı Dilekçe Hakkının Kullanılmasına Dair Kanun” gereğince bilgi de veriyor, AKP Genel Merkezi dilekçeyi İçişleri Bakanlığı’na gönderiyor.
Bence bu gelişmeler, iki noktaya daha yakından bakmamızı gerekli kılıyor: Birincisi, Mehmet Atak’ın kullandığı ‘Bilgi Edinme Hakkı’nı vatandaşların çok sıkı bir şekilde kullanmaları ve kamu üzerinde sivil denetimi artırmaları. İkincisi ise, Şehir Tiyatroları yönetiminin suçu örtbas etmeye çalışmasına, İstanbul Belediyesi’nin ilgili kişi ve kurumlarının da bu suçu görmezden gelmelerine rağmen, minik bir olay gibi görünen izinsiz yurt dışına çıkma iddasının “Bilgi Edinme Hakkı”na dayanılarak verilen bir dilekçe ile Ankara’lara kadar uzamasına neden olması.
Bu olayı, hem yönetenlerin hem de yönetilenlerin iyi okumaları gerektiğini düşünüyorum. Sızlanma yerine sivil insiyatifi artırmanın zamanı çoktan gelmişti, hiç değilse şimdiden sonra bu insiyatifi kullanmaya başlamalıyız.
09-08-2004 Birgün Gazetesi
YAZARIN BİR ÖNCEKİ YAZISI
İzmit ve AKP
(Kaynak: tiyatrom)
