Uzun yıllardır bu teslimiyet ruhunu eleştirmemize karşın, bir milim bile yerinden kımıldamayan İstanbul Devlet Tiyatrosu yönetimi, kendisinden reklâm adı altında avuç dolusu para (avanta, bahşiş, diş kirası, iane, iaşe, sadaka, sus payı) alan tiyatro yayınlarınının, "susma hakkı"nı kullanmaları sonucu, bizim yaptığımız bu caydırıcı yayınların osuruk kadar bile değeri kalmayacağına güveniyor olmalı ki, kendilerine ait, analarının ak sütü gibi helal olan reklâm kulelerini bir türlü, tam anlamıyla kendileri kullanamıyor.
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz