Bir kişinin, bir kuruluşun, bir kurumun, toplumsal işler yapabilmesi için, o kişinin, o kuruluşun, o kurumun, tartışma götürmez bir gerçeklikle toplumcu olması gerekir. Herhangi bir kişi, kuruluş, kurum, canı öyle istedi diye, konjonktür öyle gerektirdi diye toplumsal işlere burnunu sokmamalı. Herhangi bir iş yapmak için, öncelikle, o iş konusunda içtenlikli olmak gerekir.LİNÇ KAMPANYASI ana sponsorlarından Mimesis Dergisi, alnındaki LİNÇ lekesine zerre kadar bile aldırmayan kişiliksiz kişiler tarafından yayınlandığı için, tabii ki içtenlikli davranmıyorlar. Arkalarındaki Boğaziçi Üniversitesi rüzgârıyla yol alıp rota belirleyen LİNÇÇİ Mimesis Dergisi, emekçi halkların entelektüel donanım kazanması için değil, kapitalizmin ilelebet muhafaza ve müdafaa edilmesi için yayınlanıyor.
Toplumcu düşünüşün izdüşümü olan toplumcu sanatçıları dıştalayan, aforoz eden ve hattâ LİNÇ etmek için kampanya düzenleyen bir mantıkla yayıncılık yapan LİNÇÇİ kişilerin egemenliğindeki bu dergi, her ne denli okunmayı bile hak etmemiş olsa da, biz, zaman zaman ve sadece eleştirmek için bu dergiyi satın alıp okuyoruz. LİNÇÇİ Mimesis Dergisi'ni, gerçek bir dergi sanıp okuyanlara "Allah sabırlar versin!...
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz
***
Mimesis’te Toplumsal Tiyatro
Mimesis Tiyatro Çeviri Araştırma Dergisi’nin 18. sayısı yayınlandı. Mimesis’in bu sayısı üç ana dosyadan ve üç telif araştırma yazısından oluşuyor. “Tiyatrotem” dosyasında gerek oyun metinleri, gerekse sahnelemeleri ile son dönemde dikkat çeken Tiyatrotem’in tiyatro anlayışı ve çalışmaları çok sayıda yazar tarafından enine boyuna inceleniyor. “Füsun Akatlı Anısına” dosyasında ise geçtiğimiz yıl kaybettiğimiz eleştirmen, denemeci, felsefeci ve tiyatro yazarı Füsun Akatlı’nın zengin ve çok yönlü perspektifinin izlerini taşıyan bazı çalışmalarının yanı sıra, onun ardından yazılmış önemli yazılar, söylenmiş sözler bir araya getirilmiş.
Mimesis’in bu sayısında önemli bir dosya dikkat çekiyor: Toplumsal Tiyatro. Toplumsal Tiyatro kavramı, tiyatrocu olmayan kişilerin de katılımcı olduğu, çoğunlukla belli bir yerdeki bir veya daha çok toplumsal sorun ile ilgili tartışmak / farkındalık yaratmak / baş etmek gibi hedeflerle yürütülen teatral çalışmaları kapsıyor. Yani bildiğimiz konvansiyonel tiyatrodan farklı olarak belli bir mekan ya da bölgedeki toplumsal bir soruna odaklanarak tiyatroyu doğrudan toplumsal bir araç olarak kullanıyor. Hapishanelerde, mülteci kamplarında, yoksul varoş semtlerinde, savaş bölgelerinde, kadınlarla, çocuklarla, ezilmişlerle, vb. yapılan bu çalışmalar tüm dünyada yaygınlık kazanmış durumda. Bugün Türkiye’de de -çok yaygın olmasa da- toplumsal tiyatro uygulamaları gerçekleştiriliyor. Ve bu uygulamaların yakın zaman içinde daha da artması muhtemel. Fakat bu konu üzerine yeterince tartışma, araştırma, kuramsallaştırma mevcut değil. Toplumsal tiyatro uygulamalarının birçoğu el yordamıyla, kişisel deneyimlerle, “iyi niyetli” çabalarla ilerliyor. Mimesis’in bu sayısı Toplumsal Tiyatro kavramını tartışmak ve kuramsallaştırmak için önemli katkı sunacağını düşündüğümüz önemli makaleler içeriyor.
Özellikle meselenin kavramsallaştırılmasında önemli katkı sunmuş olan Richard Schechner’in yazısı ve toplumsal tiyatro alanında uygulamacı olarak çok zengin bir deneyime sahip olan Guglielmo Schinina’nın yazıları dikkate değer. Schinina hem toplumsal tiyatro kavramını tarihselleştirmeye çalışıyor, hem de kendi deneyimlerinden yola çıkarak önemli tartışmalar ortaya atıyor, ilk bakışta “iyi niyetli” görünen çabaların nasıl zarar verici olabileceğini irdeliyor. Kısacası Mimesis, bu sayısıyla da tiyatro literatürümüzdeki bir boşluğun daha kapatılması için bir adım atıyor.
(Kaynak: Mimesis)
