2 Ağustos 2011 Salı

Sosyalist OYUN Dergisi Genel Yayın Yönetmeni'nden bir yazı!

Boğaziçi Üniversitesi'nde ve Yeni Tiyatro Dergisi'nde, paradigmanın iflas ettiğini anlamayanlar var!


(...)

Dünyada, sağlığında ve ölümünden sonra, Mustafa Kemal kadar anıtı dikilmiş, heykeli, büstü yapılmış, resimleri çoğaltılmış bir başka lider herhâlde yoktur. Mustafa Kemal, heykel ve anıtlarının yapılmasından pek çok hoşlanıyordu. İlk anıtı, 1927'de Sarayburnu'nda dikilmişti. Daha sonra, heykel ve anıtları görülmemiş boyutlarda arttı...

5 Ağustos 1935 tarihli Cumhuriyet Gazetesi'nde yer alan bir haberde; ''Atatürk yarım bir ilahtır; Türkler'in babasıdır. Hiçbir devlet şefi için hayatında bu kadar heykel dikilmemiştir; ne Mussolini'nin ne Hitler'in, ne de Lenin'in anıtları onunkilerle ölçülemez'' deniliyordu. Öyle görünüyor ki, yapılan heykeller, anıtlar vb. ideolojik hegemonya boşluğunu doldurmanın bir aracı olarak görülüyor...

(...)

Kaynak: Fikret Başkaya, Paradigmanın İflası, Sayfa 132/133 6. Baskı, DOZ yayınları

Erbil Göktaş'ın genel yayın yönetmeni olduğu Yeni Tiyatro Dergisi, Temmuz-Ağustos 2011 tarihli 29. sayısında, Esra Dicle'nin garabet yazısına yer verdi. Erbil Göktaş, Esra Dicle'ye bu imkânı tanıyarak, yazarın işlediği toplumsal suça ortak oldu. Ben, artık Erbil Göktaş'a ''Hiç mi utanmıyorsun?!'' diye sormuyorum; çünkü biliyorum ki, İşçi Partisi'ne üye olmasını belgeleriyle kanıtladıktan sonra bile bunu inkâr eden, doğruları söylemeyen birine ''Hiç mi utanmıyorsun?!'' diye sormak çok saçma olur.

Boğaziçi Üniversitesi'nde, Türkçe Dersleri Koordinatörlüğü, Türk Dili Okutmanlığı dersleri veren Esra Dicle, yazısında şöyle bir ''şey''e yer vermiş;

Biz yeni Türkiye'nin Kemalist çocukları
Kolumuzun gücüyle açarız ufukları (...)
Hepimizin kafası bir tek varlığa tapar
Gazi Mustafa Kemal bu tek varlığın adı
Yazık bizden başkası ona kavuşamadı (...)
Yalnız biz güleceğiz başkası gülmeyecek
Yalnız biz varacağız altın ışıklı güne (...)
Biz yirminci asrın Kemalist çocukları
Çelikten pençemizle yırtarız ufukları
Fırtınalar uğrağı coşkun, sonsuz bir deniz,
Alevli bağrımızdan fışkıran isteğimiz. (s. 23)
"

(Kaynak: Yeni Tiyatro Dergisi, Temmuz - Ağustos, sayı 29*, sf. 39)

* Yeni Tiyatro Dergisi, Mayıs - Haziran ve Temmuz - Ağustos sayılarının ikisini de 29. sayı olarak yayınlamıştır!

Esra Dicle, günümüz dünyasında, ideolojik bir hegemonya boşluğu görmüş olmalı ki; bu tarz bir yazıyı kaleme almak durumda kalmış ve insanların duygularını betonlaştırma girişiminde bulunmuş. Esra Dicle'ye ''Paradigmanın İflası'' adlı eseri okumasını ve bundan sonra gençlere en ufak bir ders bile vermemesini salık veriyorum.

(Kaynak: Oğuzcan Önver)