Türkiye'deki toplumsal ilişkiler, tam anlamıyla sınıfsal kategoriye uyum sağlamadığı için, ekonomik ilişkiler de, ahbap çavuş anlayışıyla yürütülüyor. Biz, uzun zamandır İstanbul Devlet Tiyatrosu reklâm kulelerinin İstanbul Devlet Tiyatrosu'nun tam inisiyatifine girmesini isteyen yayınlar yapmamıza karşın, bu kulelerin üzerindeki ticarî kuruluşların hegemonyasını bir türlü kıramadık.
Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanı AKP'li Ertuğrul Günay'ın emrindeki Devlet Tiyatroları Genel Müdürü Lemi Bilgin ve onun emrindeki İstanbul Devlet Tiyatrosu Müdürü Şakir Gürzumar, blog olarak adlandırılan bir tiyatro sitesinin güçsüzlüğünü ve Sosyalist OYUN Dergisi'nin nüfuz alanının etkileyiciliğini, kendilerine göre çok net olarak algıladıkları için, bu reklâm kuleleriyle ilgili yaptığımız yayınları ciddiye almıyorlar.
Ancak biz, tüm "cılızlığımıza" karşın, bu konudaki inatçı yayıncılık anlayışımızı sürdürüyor ve Türkiye'de yayınlanan hiçbir tiyatro dergisinin gösteremediği cesareti gösterip, Ertuğrul Günay'dan, Lemi Bilgin'den ve Şakir Gürzumar'dan hesap soruyoruz:
İstanbul Devlet Tiyatrosu reklâm kuleleri, neden tam anlamıyla İstanbul Devlet Tiyatrosu'nun inisiyatifinde değil de, ticarî kuruluşların kullanımında?
