6 Mayıs
Coşkun Büktel
6 Mayıs 2008
Boynum kırıldı
Nefes alamıyordum
İki iri damla gibi
Dışarı fışkırmak üzereyken gözlerim
Ve aşırı şişirilen bir balon gibi
İnfilak edecekken yüreğim
Son saniyede aklımdan geçti
Dedim ki öleceğim
Bu halk uğruna
Yirmi dört yaşımda
Yeryüzünün ve hayatımın
Bu bahar noktasında
Güneşli günler yaşamaya hazırlanırken
Bütün alçaklar
Kararmadan önceki anda
Aklımın utanç duvarını yıkan bir soru
Bana rağmen yıldırım gibi çaktı beynimde
Emin miyim diyordu
Değer miydi gibisine
Acaba ölüyor muyum
Pisi pisine
Dedim ki eminim
Ve işte bu cevap oldu
Son devrimci eylemim