Ahmet CemalGeçen haftaki yazımda, 10. Uluslararası İstanbul Bienali'nin temel sloganı olan, "Sanat, iyimser olmalıdır" tarzındaki söylemi ele almış, bienalin kuratörlüğünü yapan Hou Hanru'nun bu konudaki görüşlerine değindikten sonra, yazımı şöyle noktalamıştım: "...Bir de, Hou Hanru'nun dediği gibi, küresel savaşlarla dolu bir çağda yaşıyorsak eğer, o zaman sanatla 'üstelik gerekli' olan şey, birinci planda iyimserlik değil, fakat belki de daha önceki çağlarda görülmedik ölçüde kılı kırk yaran bir gerçekliktir. Çünkü insanlara sürekli hallerinden memnun olmayı, yani aşırı bir iyimserliği aşılamak peşindeki tüketim ekonomisi modelinin 'küreselleştiği' bir dünyada sanattan iyimser olmasını beklemek, onu, kendisi farkında bile olmaksızın, aslında şiddetle eleştirmesi gereken bir durumun savunucusuna dönüştürebilir!" (...)
4 Ekim 2007 / Cumhuriyet
