"Bu salondaki insanlar içinde ödüle, ödüne karşı olan tek kişi sensin!... İnsanların incinmemesi için ödüle ve ödüne karşı çıkan biri, nasıl olur da, bir kelebeği korkutmaya çalışır?... Buna ne sen, ne de ben inanırız! Şaka yaptığının farkında olduğum için, 'At boynuna kelebek konmuş!' deyimini hayata geçirmekle meşgûlüm. Beni yerimden oynatamazsın!"
"Bu ödül ve tüm ödüller 'At boynuna kelebek konmuş!' gibi bir şey mi?"
Soruma yanıt veremeden uykuya dalan kelebek derince sessizleştiğinde Mesut yanıma yaklaşıp neden CRR harflerine baktığıma baktı!... Sordu:
"Neden böyle dalgın, dargın bir hâlin var?"
"Kelebeğe bakıyorum!"
"Hangi kelebeğe?"
"R harfine konan kelebeğe!"
"Ona öyle demezler! 'At boynuna konan kelebek!...' derler..."
"Güzel... R'ye iyice bak!"
"Hangi R'ye?"
"Nasıl?"
"CRR'deki birinci R'ye mi, ikinci R'ye mi?"
"Birinci R'ye!..."
"Aaa abi, gerçekten 'At boynuna kelebek konmuş!...'"
"Mesut, ÖDÜL&ÖDÜN DENKLEMİ gerçeğini tiyatro esnafı göremese bile, kelebekler görüyor. Kelebekler özgürdür!... Kelebekler özgür!!!..."
Mesut Alptekin doğru kameraman refleksiyle deklanşöre şimşek hızıyla basıp "Başardım, kelebek uçmadan fotoğraf çekmeyi başardım..." dedi.
Kelebeğe uzanarak hafifçe rahatsız etmek isteyince yiğit kelebeğin ödül atmosferinin oluşturduğu ortamdan iyice kahrolup, utancından intihar ettiğini gördüm. Ağlıyorum, hüzünlüyüm, sinirliyim!... Daha göreceğim çok dosya, çıkacağım çok duruşma, kazanacağım çok çok çok dâvâ var! Ağlamamalıyım, hüzünlenmemeliyim, sinirlenmemeliyim! Hiç hiç hiç!
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz
