ey sevgili

                                                                                               foto için tıklayınız

uğruna ölüme yatacağım sevgili

yeter ki katışıksız bir aşkla sev beni

benim derdim

iki tinin birbirine değmesi 

teni terk eden tinsel aşkınla sar beni 

ben senden aşk bekliyorum sıcak bir aşk

yarım yamalak sevişmeler avutmaz beni

hiçbir anlam taşımayan o kaçamak bakışlar

ve yapay iç çekmelerden hoşlanmaz yüreğim hiç

aynı yolda birlikte yürümek istiyorum seninle

beni kavgaya sürükleyen rüzgârın üzerine bile 

ne zaman hava yer değiştirse

senin incecik sesin değer tenime

oysa bilirim

seni ben öldürdüm 
daha güneş doğmadan

hani buz kesmişti ya kent birdenbire
ve kentin ortasından akan ırmak donmuştu

işte o zaman öldürdüm seni ben sesin tenime değince
aşkımız ağır ağır yağan karın altındaki parmak izlerinde

görünmez bir silahın sessiz kurşunu vurdu seni

bir hint bülbülü gibi şakıyan sesin sustu sonsuza dek

henüz kendi sesinle konuşmaya başlamadan ansızın sustun

ucunda incecik bir susturucu bulunan silahla susturdum seni

seni öldürdüm seni ben öldürdüm seni ben öldürdüm seni ben

ve yüreğimin en sessiz köşesine gömdüm seni ben seni ben seni

hilmi bulunmaz
yirmi beş kasım iki bin on iki