dur
bekle beni biraz
yetişemiyorum
dört nala koşan ata
oysa
daha geçenlerde
aya gitmeyi düşünüyordu tenim
gökyüzünü baştan başa uçarak geçiyordu tinim
ve büyük bir hızla ışık oluyordu bedenim
eğer ışık hızıyla yoluna devam etseydi
benim tenim tinim bedenim
bütün gezegenleri tek tek gezerlerdi bilirim
dur
bekle beni biraz
dedim zamana
ben dedim
ben durdum
benim hızımı sadece zaman keser bilirim
benim hızımı sadece zaman kesti
zaman durdu
ben durdum
hiçbir şeyin farkında olmadı zaman
ben hiçbir şeyin farkında olmayacağım artık
dur
bekle beni biraz
yalvarırım sana zaman
yoksa zamansız mı öldüm ben
daha ecel kapıya dayanmadan
zaman denen kavram hiç yok muydu
ben hiçbir şeyin farkında değilim artık
hilmi bulunmaz
yirmi altı ekim iki bin on iki
