İstatistiklerden konuşalım biraz. Türkiye’de;
*İlk ve orta öğretimde öğretmen : 845. 000 (yetersiz olduğu belirtilmekte)
*Doktor : 119 000 (Yetersiz olduğu belirtilmekte)
*Subay : 40 000
*Astsubay : 95 000
*Polis : 230 000
*İmam :117 000 (yetersiz olduğu belirtilmekte)
*Öğretim görevlileri : 50 000 (Yetersiz olduğu belirtilmekte)
*Ordu :720 000
Bu kurum mensupları vatandaşın fiziksel ve ruhsal sağlığına, güvenliğine, eğitimine hizmet verirler. Tiyatro sanatı da kültürel ve estetik duyguların gelişimi içindir.
Türkiye’de; ödenekli tiyatro (DT ve İBBŞT) sanatçılarının (oyuncu-yönetmen ve tasarımcılar) toplamı: 1000’den az.
Ödenekli tiyatro sanatçıları devlet memuru değillerdir, her yıl sözleşme yaparlar.
Resmi ve dini tatillerde bile prova yapar, temsil verirler.Yıllık toplam izinleri memurlardan az.
Bazan Yeni oyun provaları ve gece temsilleri sürecinde günlük çalışma süreleri: Ortalama 10-14 saate çıkar.
1988’den bu yana her genç sanatçı en az 6 yıl Doğu’da hizmetle yükümlüdür.
Bu sanatçıların ikramiyeleri dahil aldıkları net maaş : 900 ile 3000 TL arasındadır.
DT’nin 2012 bütçesi: 147 milyon TL’dir.
Hizmeti: 56 sahnede ayda 800’ü aşkın temsil.
Yurt genelinde yılda ortalama 120 oyunla 6000 civarında temsil.
Ortalama % 90’ın üzerinde seyirci. ( % 3 civarında davetli).
SAĞDUYU SAHİBİ HERKESE SORUYORUZ:
Böyle bir kurum çalışanlarını “zavallılar, elitistler, tepeden inmeciler (Jakobenler), bankamatik sanatçıları “ diye itham etmek hangi vicdana sığar?
Hele “ Tüyü bitmedik yetim hakkı yiyenler” demek?..
DENİLİYOR Kİ:
“Devletin Tiyatrosu olmaz.” VAR. HEM DE ÇOK SAYIDA. GELİN KONUŞALIM.
“Sanatı sanat için yapıyorlar.” Sanatın toplum için yapıldığı geçen yüzyılın başlarından itibaren kabul edilmiş bir gerçektir. Bu kurumların repertuarlarını incelediniz mi?
YİNE SORUYORUZ:
Amacınız hükümet sanatı var etmek mi? Çağımızda hangi demokratik ülkede böyle bir anlayış kaldı?
TOMEB
Erhan Gökgücü (Başkan)
Tiyatro Oyuncuları Meslek Birliği
Haber Giriş Tarihi: 10 Mayis 2012
(Kaynak: Tiyatro... Tiyatro... Dergisi)
