***
Sanat ve sanatçılar cemaat anlayışından kurtulup, piyasa koşullarının dümen suyuna kendilerini bırakmaktan vazgeçip, bağımsız birer birey-sanatçı olarak daha duyarlı ve objektif olmaları gerektiğini anımsarlarsa, -elbette biricik olma kaygısından da kurtulmak ve bu işin bir meslek, hem de donanım, sabır ve özellikle umut gerektiren bir meslek olduğunu her daim akılda tutarak- bu yasa konusu yeniden ele alınabilir.
Ancak sanatçı örgütleri yeterince güçlü olmazsa, yine spekülasyon, ego çatışmalarıyla bu sorunlar sürer gider. Buna yasalar ve konseyler konusu da dahildir.
Kim seçecek bu konsey üyelerini, nasıl seçilecek? hangi (Hangi) kriterler kullanılacak? Emek mi, deneyim mi, kariyer mi, dünya görüşü mü belirleyici olacak? Ya da hepsi mi?
Yoksa gönüllülük mü esas alınacak?
Sen ben bizim oğlan mı olacak yoksa?
Her alanda bir takım (birtakım) kurullar, konseyler, organizasyonlar var. Ama neye göre seçim ya da atama(!) yapılıyor belli değil.
Bu belirsizlikten kurtulmak gerek...
Prof. Dr. Nurhan Tekerek
Uludağ Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi
(Kaynak: tiyatronline)
