Oyuncular, istisnalar dışında, kralın soytarısı, padişahın dalkavuğu, burjuvazinin drajesi olmanın ötesi gidemezler.Oyuncular, kendileri emekçi olmalarına, bedenlerinin görüntüsünü kiralayarak yaşamalarına karşın, içinde bulundukları toplumsal yaşamın yüksek yönetici sınıfının izdüşümüdürler.
Oyuncular, tarladaki ırgatın ırgat olarak, fabrikadaki işçinin işçi olarak, dairedeki memurun memur olarak kalması ve bu kitlenin umudunu kapitalizme bağlaması için üretim yapan televizyon dizilerinin birer vidası olmanın ötesine gidemezler.
Oyuncular, küçük insanların, küçük insan olarak kalma tragedyasını kabul etmelerini, bu durumu bir yazgı olarak öğrenmelerini sağlayan üretim ilişkilerinin korunması için imge bekçiliği, meta estetliği yaparlar.
Oyuncular, niyetleri ne olursa olsun, söylemleri nasıl gelişirse gelişsin, özellikle televizyon dizilerindeki iki reklâm arasına sıkıştırılmış görüntüleriyle, tabii ki, kapitalizmi ilelebet muhafaza ve müdafaa etmek için varlık gösterirler.
Oyuncular, bir sendika kurmaya başladıklarında, bu sendikaya Ay'dan yada Mars'tan insan getirtemeyeceklerine göre, hukuk kılavuzu olarak, LİNÇÇİ Prof. Dr. Nurhan Tekerek'in, LİNÇÇİ Mustafa Şükrü Demirkanlı'nın, LİNÇÇİ Gülhan Avşar'ın avukatı Burhan Gün'ü kurucu üye olarak "ithal" etmişler.
Oyuncular, bir sendika kurarken, yüzlerine baka baka, hiç utanıp sıkılmadan; "Oyuncuların çoğu yavşaktır genellikle..." deme yüzsüzlüğünde bulunan ve bu yüzsüzlüğüne karşı çıkan Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz'ın iki yıl hapsini isteyen Nihat Haluk Bilginer'i kendilerine "ağabey oyuncu" formatıyla kılavuz kaptan moduna sokmuşlar.
Oyuncular, hangi niyetle örgütlenmeye çalışırlarsa çalışsınlar, eğer emekçi kitlelerin kurtuluşunun çoban yıldızı sosyalizme gönül düşürmeyi içselleştirmemişlerse, gelip dayandıkları nokta, magazin mantığının örümcek ağı olur...
Sosyalist Sanatçı Hilmi Bulunmaz
***
Aldığı telefon ağlattı
Oyuncular Sendikası’nın genel kuruluna katılan oyuncular arasında yer alan Devin Özgün Çınar objektiflere gözü yaşlı olarak takıldı.
(SEÇKİN ŞENVARDAR)
Cep telefonuyla konuştuktan sonra gözlerinin dolduğu görülen Çınar, gazetecilerin soruları üzerine “Hayır hayır ağlamıyorum. Trabzon’da yaşayan bir arkadaşımla telefonda konuştum.
(Kaynak: Milliyet)
