mateya matevski'ye
sen
kendine ait bir ahlâkla yazdın dünyayı
ispanya kokuyor senin şiirin
endülüs
granada
fuente vaqueros
ah lorca
senin bıraktığın boşluk dolmuyor asla
sen
endülüs gülü emeviler'den kalan
el hamra sarayı kadar ünlü
el caudillo francisco franco'ya kafa tutacak kadar yüreklisin
ah lorca
senin bıraktığın boşluk dolmuyor asla
sen
betis'e düşen bir zeytin dalı
guadalquivir'in gözyaşısın
senin ellerinin değdiği çöl çiçek açar
portakal renkli bir güneş doğar gözlerinde
senin gezdiğin endülüs topraklarında hazin bir gül kokar
ve granada ağlar
betis renkli guadalquivir'in sonsuzluk sevdasına
ah lorca
senin bıraktığın boşluk dolmuyor asla
sen
küçük bir limon çiçeği
büyük bir nar tanesisin
senin sesinle beslenir sevilla
ve uykudan uyanır betis
dalından yeni koparılmış bir nar gibi
yeniden toprağa akar
senin endülüs kokan sesinle
ah lorca
senin bıraktığın boşluk dolmuyor asla
sen
konuştuğunda kiliseler kapanır
çan susar
çürüyen bir ateş kalır sadece kuytu bir köşede
çünkü denize kavuşmuştur betis
ve düşen kar
senin sesinle yeniden ayağa kalkar
ah lorca
senin bıraktığın boşluk dolmuyor asla
hilmi bulunmaz
dokuz eylül iki bin on bir
