(...)Bir yönetmen elindeki metnin satır aralarını, önünü, arkasını, evvelini, sonrasını, içini, çevresini gözünün içine, çocuğunun geleceğine bakar bir titizlikle bakmıyorsa, saygısı üzerinde düşünmek gerekir. Kendine olan saygısına bir şey demem ama seyirciyi "çağırıyor" ve gözünü boyamaya çalışıyorsa karşısındakini aptal yerine koymuş diye çok alınırım.
(...)
(Kaynak: melihanik.blogspot.com)
