2 Haziran 2010 Çarşamba

Nâzım Hikmet, kendisinin adından yararlanarak "Kültür Bakanlığı çanağı" yalayanların yılışıklığına karşın yaşadı, yaşıyor ve dünya döndükçe yaşayacak!

Nâzım Hikmet Ran (Rusça: Haзым Хикмет) (d. 20 Kasım 1901[1], nüfusta kaydı 15 Ocak 1902[1][2], Selanik - ö. 3 Haziran 1963, Moskova) Türk şair ve oyun yazarı. Lakabı "Güzel Yüzlü Şair" veya "Mavi Gözlü Dev"dir. Türkiye'de serbest nazımın ilk uygulayıcısı ve çağdaş Türkiye şiirinin önemli isimlerindendir. Uluslararası bir üne ulaşmış ve adı 20. yüzyıl'ın ilk yarısında yaşamış olan dünyanın en büyük şairleri arasında anılmıştır.[3] Eserleri birçok dile çevrilmiştir. Mezarı hâlen Moskova'da bulunmaktadır. Türkiye Komünist Partisi (TKP) üyesi olup ayrı ayrı toplam 11 davadan yargılanmıştır.

Eserleri birçok ödül almıştır.
Türkiye'deki yaşamının çoğunu hapiste geçirmiş daha sonra Moskova'ya gitmiş ve Türkiye vatandaşlığından çıkarılmıştır.

Nâzım Hikmet,
1938'de cezaevine girmiş ve şiirleri yasaklanmıştır. Türkiye'de ancak ölümünden iki yıl sonra 1965'te şiirleriyle yeniden önem kazanmıştır.

(Kaynak: VİKİPEDİ)


***


ANISI MÜCADELEMİZE IŞIK TUTUYOR!


***


Ayrıca bakınız: Ahmed Arif yaşadı, yaşıyor, yaşayacak!

Bir proleter gibi otobüse binen, bir işsiz gibi simit yiyen, bir köylü gibi toprağa oturan, bir genç gibi derin düşler gören Orhan Kemal hâlâ yaşıyor!

Toplumcu gerçekçi estetiğin hayat bulması, emeğin iktidarı için ömrünü sosyalist kavganın edebiyatına yatıran Orhan Kemal yaşadı, yaşıyor, yaşayacak!