Kuş yağmuruNe zaman hüzünlü bir ruh durumuna bürünsem, kuşlar sapır sapır dökülür gökten. Camilerin rengi kararır. Binalar, utanırlar birbirlerinden. Yeşil rengin büyüsüne kapılan insanlar, gözlerini ayıramazlar martılardan. Güneş hızla aya bırakır yerini. Gökyüzünün utancından yüzü kızarır. İçinden elektrik geçen teller, titrer kendi sesinin hışırtısından. Bir şair, kimliksiz bir kentin türküsünü söyler. Bir ressam, renklerin en koyusuna uzanır ve sessiz bir denizin yüzü vurur aynaya.
Hilmi Bulunmaz
(Kaynak: fotokritik)
Bakınız:
Suyun imgesi kendisindedir
Direngen ışığın ıslak umudu
Hüzünlü Ayasofya
Hüzünlü Sultanahmet
Işık ağacı
Çocukluğumun ayak izlerini gizleyen camii
Kendi rengini taşıyan çiçek
Kuş yağmuru
