Çocukluğumun ayak izlerini gizleyen camii
Bin dokuz yüz altmış beş yılından bu yana, hemen her gün gördüğüm ve avlusundan binlerce kez geçtiğim, nice sevdiğimi son yolculuğuna uğurladığım Nuruosmaniye Camii, işyerime çok yakın. Dondurulmuş bir müzik gibi gözlerime ses veren camii, serin hüznüyle beni cezp etmeyi sürdürüyor. Yaşama bir fotoğraf karesinin ötesinde bakmayı deneyen insanlara, gidip camiinin avlusundan geçmelerini öneririm.
Hilmi Bulunmaz
(Kaynak: fotokritik)
Bakınız:
Suyun imgesi kendisindedir
Direngen ışığın ıslak umudu
Hüzünlü Ayasofya
Hüzünlü Sultanahmet
Işık ağacı
Çocukluğumun ayak izlerini gizleyen camii