30 Eylül 2008 Salı

İnanalım mı?!...

Malumunuz, AKP, AKM'yi yıkmak istiyordu. Şimdilik yıkmadı. AKP'ye güvenmediğimizden, özellikle sanat alanında güvence de verseler, yemin de etseler, kuşkuya düşmeden edemiyoruz. Güngör Uras, okuyucusuna güven veren bir gazeteci. Milliyet gazetesindeki AKM'yle ilgili köşe yazısını okuyunca, yüreğimize az da olsa su serpildi. Güngör Uras, tanıklara dayalı bir köşe yazısı yazsa da, yineliyoruz, AKP'nin sanata bakış açısına güvenmediğimizden, AKM'nin yıkılmayacağına inanmakta zorlanıyoruz. Hoş, içinde bulunan tiyatro esnafının, ruhlarını dizilere sattığı bir süreçte, AKM yıkılsa ne olur, yıkılmasa ne olur? Her şeye karşın, AKP'nin isteği yerine gelmezse, az da olsa sevineceğiz...

Milliyet gazetesindeki Güngör Uras köşesinden sunuyoruz:


AKM yıkılmıyor (Baba yaptı. Oğlu yeniliyor)


Güngör Uras
28 Eylül 2008


İstanbulluların tepkisi etkili oldu. Taksim’deki Atatürk Kültür Merkezi yıkılmıyor.

Yenileniyor. 2009 yılı eylül ayında yenileme tamamlanmış olacak.

AKM’nin ilginç bir hikâyesi vardır... Dr. Lütfi Kırdar İstanbul Belediye Başkanı iken, Batı türü sanat etkinlikleri için İstanbul'da tek bir mekân olmadığını söyleyerek, İl Genel Meclisi'nden Taksim'de bir opera binası ve Taşlık'ta bir açıkhava tiyatrosu yapımı için karar çıkardı.

O zamanın kafasıyla dünyanın en ünlü mimarlarıyla temasa geçildi. Uluslararası yarışmada kazanan proje, savaş nedeniyle uygulanamadı. 1946'da proje küçültülerek temel atıldı. Belediye para bulamayınca proje yarım kaldı. 1953'te dünyaca ünlü mimarlar Prof. Bonatz ile Prof. Holzmeister İstanbul'a davet edilerek görüşleri alındı. 1956'da özel bir büro kuruldu. Başına rahmetli mimar Hayati Tabanlıoğlu getirildi. Yeni bir tasarıma dayalı bina 1969'da tamamlandı, 1970 yılında yandı. Onarımda Hayati Tabanlıoğlu'nun çizimiyle birçok şey değiştirildi. 1.300 kişilik büyük salon, 500 kişilik konser salonu ve 250 kişilik sinema, 200 kişilik oda tiyatrosu salonlarıyla AKM 1978 yılında tekrar hizmete açıldı.

Koruma kararı etkili

İki yıl önce AKM’nin yıkılarak yerine yeni bir bina yapılması gündeme geldi. Halbuki Prof. Dr. Mete Tapan başkanlığında, Prof. Hale Çıracı, Sait Karabulut, Ömer Korman ve Habibe Silahtar'dan oluşan "Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu", cumhuriyet döneminin örnek modern binalarından biri ve de bir "kültür varlığı" olarak AKM binasının korunmasına karar vermişti. Hükümet sonunda binanın yıkımından vazgeçti. 2010 yılı İstanbul Kültür Başkenti Projesi kapsamında yenilenmesi uygun görüldü. Yenileme giderleri bu proje için ayırılan fonlardan karşılanacak. Yenileme sorumluluğunu AKM’nin mimarı, rahmetli Hayati Tabanlıoğlu’nun oğlu Murat Tabanlıoğlu (Viyana T.Ü., 1986) ile Melkan Gürsel Tabanlıoğlu ( İ.T.Ü., 1993) “bila bedel” üstlenmiş durumda.

Murat Tabanlıoğlu’nun verdiği bilgiye göre, AKM binası, “opera, bale ve filarmoni” etkinlikleri için günün ihtiyaçlarına ve ileri teknolojinin gereklerine göre yenileniyor. Bina depreme karşı güçlendiriliyor. Tüm girişler öne alınıyor. Ön cephede ana çizgiler korunarak alüminyum malzeme kaldırılıyor. Sahne teknolojisi yenileniyor. Sanat galerisi yeniden düzenleniyor. Salon ana çizgiler korunarak yenileniyor. Prova salonları yapılıyor. Yangın sistemi havalandırma sistemi güçlendiriliyor.

Çalışmalar başladı

Verilen bilgiye göre, yenileme işi başlamış durumda. Şimdilerde binanın içi boşaltılıyor. Kullanılmayacak koltuklar ve malzemeler ihtiyacı olan bölge tiyatrolarına gönderiliyor.Murat Tabanlıoğlu, “Yenileme sorumluluğunu üstlenince ilk işim bu binanın yapımında babamla çalışan ekibi bir araya toplamak oldu. Çoğu ölmüştü ama hayatta olanlar yenileme için çalışıyorlar. Sahne ve teknik donanımın tasarımcısı Düsseldorf Operası'nın da sahne donanımını yapan dünyaca ünlü mimar Willi Ehle idi. O da vefat etmiş. Yenilemede İngiliz Kraliyet Operası’nın sahne ve teknik donanım danışmanı Ann Minors’dan, akustik konusunda ise Robert Essert’in danışmanlığından yararlanacağız.” diyor. AKM'nin, teknik donanımı çok önemli. Bu donanımın değeri bina değerinin 4 katı kadar. Salondan daha büyük ve de 40 metre yüksekliğinde sahnesi var. Sahne bütünüyle iniyor, çıkıyor, tabanı mekanik olarak dalgalanıyor. Daha önce mekanik olan donanım da otomasyona gidiliyor.

Ümit edilir ki, yenileme için gerekli ödenek bulunur. Ödemeler zamanında yapılır. İşler aksamaz ve de planlandığı gibi yenileme gelecek yılın sonbaharına kadar tamamlanır.

(Kaynak: Milliyet)