Bazı kitaplar vardır; eskimez. "Türk Tiyatrosundan İnsan Manzaraları", böyle bir kitap. Bazı yazarlar vardır; çürümez. Coşkun Büktel, böyle bir yazar...Türkiye tiyatrosunu sorgulayan Coşkun Büktel'in "Türk Tiyatrosundan İnsan Manzaraları", dönüp dönüp okunması gereken bir kitap...Eylül / 1998 tarihinde yayımlanan "Türk Tiyatrosundan İnsan Manzaraları", bugün hala hararetle okunuyorsa, ters giden bir şeyler var demektir!...
İftiranın, dedikodunun, yalancılığın, yüzsüzlüğün, ikiyüzlülüğün, kalleşliğin prim yaptığı günümüzde; Türkiye tiyatrosuna sunulmuş bir vaha olan bu kitabı okumayanlar, gerçeğe giden yolun rotasını çizemezler...
"Türk Tiyatrosundan İnsan Manzaraları"ndan tadımlık:
(...) İnsanlar, Coşkun Büktel'in "emeğinin karşılığını almak üzere, bir kavganın peşine düşmüş" olduğuna, yani bireysel bir mücadele verdiğine inanmak istiyorlar ve bunun çok kolay anlaşılır bir nedeni var: Coşkun Büktel'i vandallarla mücadelesinde desteklemeyi, vandallarla ters düşmeyi göze alamıyorlar. Ama bu yüzden suçluluk duymak da istemiyorlar. O nedenle Coşkun Büktel'in (kendilerinin katılmak ya da taraf olmak zorunda olmadıkları) "bireysel" bir mücadele verdiğine, ya da Büktel'in yazılarında hakaretten başka hiçbir özellik bulunmadığına, inanmaya çalışıyorlar. (...) Yalnızca kendilerini aldattıkları, başkalarını aldatmaya kalkışmadıkları sürece bu tavrı, insani ve bağışlanabilir bir zaaf olarak değerlendiriyorum.
TÜRK TİYATROSUNDAN İNSAN MANZARALARI
Sayfa: 472
