5 Haziran 2008 Perşembe

Ekranlarda mankenler değil, oyuncular oynamalı..

Ulaş Tuzak
4 Haziran 2008


Bir mankenin oyunculuk yapması, bir Hristiyan'ın namaz kılması kadar garip ve saçma bir olaydır. Oyunculuk saygı duyulması gereken bir meslektir ve kuralları vardır. En azından bu mesleğe yıllardır emek veren insanların hakkını yememek lazım.

Buradan bütün yapımcılara ve yönetmenlere sesleniyorum: Oyunculuk sandığınız kadar kolay bir meslek değildir. Sadece tipe önem verilerek iş yapılmaz. Oyuncular arasından da istediğiniz karaktere uygun tipleri bulabilirsiniz. Lütfen oyunculuğa ve oyunculara saygılı olun. Tiyatroculara yapılacak en büyük saygısızlık, onların mesleklerini, tiyatroyla alakası olmayan kişilere yaptırmaktır. İnanın bundan daha büyük bir saygısızlık ve aşağılama olamaz. Çünkü tiyatrocular çok hassas ve duyarlı insanlardır. Bunu yapmayın.

Ülkemizde o kadar değerli oyuncular var ki, bilinmiyorlar. İşte hep bu tüketim toplumunun, kapitalizmin yüzünden. Hayatını tiyatroya adamış insanlar, mankenlik sektörü yüzünden en çok emeklerinin karşılığını alacakları televizyon sektöründen uzak kalmışlardır.

Maalesef günümüzde insanlar her şeye kolay yoldan ulaşmayı istiyorlar. Tiyatroya gitmektense, evde, elde kumandasıyla, ayaklarını uzatarak TV seyretmeyi tercih ediyorlar. Hal böyle olunca TV sektöründe çalışanlar, o insanlara daha çok seçenek sunmak istiyorlar. Artık oyunculuk mesleği tiyatrodan çok TV'de kullanılıyor. Bu yüzden de herkes oyunculuğu TV'den ibaret sanıyor ve ona göre değerlendiriyor. Ekrana çıkartılanlar ise daha çok tipolojik özellikleriyle seçildikleri için, oyunculuk kısımlarına pek bakılmıyor. Böylece oyunculuk çok basit ve yavan bir şekilde anlatılıyor insanlara. Bu işe yıllardır tiyatro sahnelerinde emek vermiş sanatçılar ise, bunların yüzünden işsiz güçsüz, beş parasız yaşamaya çalışmaktadırlar.

Bunları duyun, bilin, görün...

Oyunculuk ciddi ve kutsal bir meslektir...

Nasıl ki badanacıya resim yaptırıp resimleri sergiletilmiyorsa, mankenlere de oyuncu süsü verilerek ekranlarda oynatılmamalıdır. Buradan ciddi bir kampanya başlatmak ve bunu kamuoyuna duyurmak istiyorum..

Tüm tiyatrocu dostlarım bu sözü hiç unutmayın: Meslektaşım kardeşimdir...

Kardeşler olarak el ele verirsek, bu köhne piyasayı yok edip kendi mesleğimizi kendimiz icra eder duruma geliriz. Önce toplum bilincini düzeltmeliyiz. İnanın bunu başarabilecek güce sahibiz. Çünkü asıl tiyatrocu, oyuncu olan bizleriz. Bu saçmalığa dur diyecek olan da bizleriz. Artık kendimiz ve mesleğimizle daha fazla alay edilmesine müsaade etmemeliyiz. Tüm kamuoyundan rica; sanata, sanatçıya ve en çok da emeğe saygı lütfen.

(Kaynak: Tiyatro Dünyası)

(Ayrıca bakınız: Ulaş Tuzak'tan kısa ve anlamlı bir yazı...)