Tadımlık:(Bilmem farkında mısınız: Vergi ödeyerek, maaşlarını ve ödeneklerini ödeyerek, kendi kırılası ellerimizle, hilkat garibesi bir sınıf yarattık. Aklı kıt olsa da, karnı tok ve devlete dayadığı sırtı pek olduğu için, kendi gariban ölçütleri içinde kendini aristokrat hisseden; burnu havada gezen; burnundan kıl aldırmayan, fark eden değil de fark edilen olmak kompleksi içinde yaşayan; ve ilk “merhaba”yı veren olmak istemediği için rastladığı herkesi beceriksizce görmezden gelen; seçim zamanları dışında oy istediği insanlarla el sıkışmayan; ama yüksek zevat önünde ceket iliklemeyi -seçim olsun olmasın- hiçbir zaman savsaklamayan; amiri önünde karga, memuru önünde şahan; velhasıl, ya kültür ya karakter, ya da hem kültür hem karakter yoksunu olan; yardıma muhtaç zavallılardan oluşan bu sınıfa, ben, “ödenekli aristokrasi” adını öneriyorum.)
TÜRK TİYATROSUNDAN İNSAN MANZARALARI
Sayfa: 384
